Contenuto

San Gregorio Magno

La chiesa di S. Gregorio Magno è inserita in uno spazio verde nella parte alta del paese;  il toponimo è attestato dal 1341. Mancano notizie documentarie sulla fabbrica gotica, ascrivibile al primo quarto del XIV secolo; l’impianto, ad aula mononavata con copertura a capriate, termina con abside semicircolare all'interno e quadrangolare esteriormente, quale soluzione di compromesso fra l’abside di tipologia romanica e volumetria esterna di sensibilità gotica. L’interno con copertura a semicatino, riceve luce da un’elegante bifora gotica.

La facciata, in conci trachitici e calcarei di media pezzatura, è suddivisa da due lunghe lesene polistili gotiche in tre specchi conclusi in orizzontale da archetti. Nello specchio mediano si aprono in asse il portale architravato e lunettato, con stipiti e arco di scarico goticamente modanati, un oculo con rosone e più in là delle false logge di derivazione pisana, formate da cinque arcate sorrette da quattro colonnine quadrate che scaricano su quattro mensole a sbalzo. Lo sviluppo verticale del prospetto è conchiuso da un campanile a vela bifora, rifatto. 

Santu Gregoi

Sa Crèsia de Santu Gregoi dd'ant costruida in sa primu perra de su sec. XIV. In Sardìnnia est unu bellu esèmpiu de transitzioni de su romànicu a su gòticu. Agataus tistimòngiu de su topònimu giai in su 1341. Sa crèsia mesurat 8 metrus po 14 po 1,5, est a una navada a cuaddus armaus, acabat cun s’àbsidi a pranta retangulari e mesu-tzirculari a parti de aintru, coberta de unu “semicatino” chi arricit luxi de sa bella e cuncordada bìfora gòtica. 

Sa faciada bella e incantadora est pratzida de duas lesenas polistilis gòticas chi curregint duas arcadas chi s’acotzant, in mesu, a duas mènsolas pènsilis. Is arcadas funt a guarnissas traballadas. Su portali cun crai de croi e piedritus simplis est inguarnissau de un’arcu gòticu a tres nerbiaduras chi lompint finas a terra. Asuba de su portali s’aberrit una bellu rosoni mannu gòticu schetu. In prus agataus sa cuncordadura de is lollas frassas, a sa moda pisana, formada de cìncui arcadas a guarnissas traballadas, apoderadas de cuatru corondueddas cuadradas chi scàrrigant asuba de cuatru mènsolas a sbaltzu. Is arcadas funt cobertas de unu guarnissoni. Su frontoni est decorau cun 11 architus a sestu truncau chi sighint is pendiduras de sa cobertura. In sa parti prus arta de custus architus ddoi est unu campanileddu a vela, torrau a fai, cun bìfora. Sa crèsia est totu costruida cun d-una bella perda traballada bianca intreverada cun perda a coloris prus fortis.

Is murus ddus ant arrebussaus cun su restàuru.